14.2.14

Η ιστορία της φωτογραφίας -- Πηγή: fotoartmagazine.com

Υπάρχουν φωτογραφίες που είναι πραγµατικά έργα τέχνης, άλλες που είναι ιστορικές µαρτυρίες, φωτογραφίες που έκαναν ανθρώπους να κλάψουν, ή να γελάσουν µέχρι δακρύων και φωτογραφίες που έριξαν κυβερνήσεις. Πέρα από κάθε αµφιβολία η αποτύπωση της εικόνας αποτελεί µια από τις σηµαντικότερες κατακτήσεις του ανθρώπινου πολιτισµού και µια από τις λίγες περιπτώσεις που µια καθαρά τεχνολογική και επιστηµονική εξέλιξη, γέννησε µια νέα µορφή τέχνης. Η καταγραφή που ακολουθεί παρουσιάζει τους σηµαντικότερους σταθµούς στην ιστορία της φωτογραφίας, από τα αρχαιοελληνικά χρόνια µέχρι σήµερα. 

4ος π.Χ. αιώνας: (γύρω στο 350). Ο Αριστοτέλης περιγράφει τον τρόπο που λειτουργεί η απλούστερη φωτογραφική µηχανή, η γνωστή ως camera obscura. 

1000. µ.Χ.: Ο Άραβας σοφός Αλχαζέν, µεταφράζει την περιγραφή της µηχανής του Αριστοτέλη στη γλώσσα του. 

1490: Η camera obscura ήταν η πρώτη µεταφερόµενη φωτογραφική κατασκευή. ∆εν µπορούµε να την πούµε ακριβώς φωτογραφική µηχανή, γιατί δεν διέθετε φιλµ και φακό. Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι, γνώριζε και πιθανότατα χρησιµοποιούσε τις δυνατότητες αυτής της κατασκευής. 

1530: Ντανιέλ Μπαρµπάρο. Τοποθέτησε πρώτος φακό σε camera obscura για να έχει καλύτερα αποτελέσµατα. 

1550: Ο Τζιρόλαµο Καρντάνο τοποθέτησε στο φακό και µηχανισµό διαφραγµάτων για να πετυχαίνει µεγαλύτερη ευκρίνεια. 

1558: Ο Τζιοβάνι Μπατίστα Ντέλα Πόρτα σχεδιάζει και δίνει πλήρη περιγραφή της camera obscura στο βιβλίο του που ασχολείται µε τη φύση.

1604: Ο Ιταλός, φυσικός, Άγγελος Σάλα, παρατήρησε ότι κάποιες ενώσεις του αργύρου, άλλαζαν χρώµα στο φως του ήλιου, µαύριζαν. ∆εν µπόρεσε όµως να βρει κάποιο τρόπο για να διατηρήσει αυτήν την αλλαγή. 

1600-1620: Η πρώτη φορητή µηχανή σε λογικές διαστάσεις, ώστε να τη µεταφέρουν δύο άτοµα, camera obscura, πρόγονος της σηµερινής φωτογραφικής µηχανής, φαίνεται ότι εµφανίστηκε γύρω στο διάστηµα αυτό. Τη χρησιµοποιούσε ο αυστριακής καταγωγής αστρονόµος Γιόχαν Κέπλερ. Με αυτή σκιτσάριζε σε µεγάλο µέγεθος χαρτιού τοπία µε µεγάλη ακρίβεια. Στην κυριολεξία έστηνε µια σκηνή σε ένα χώρο, κλείνονταν µέσα και σχεδίαζε µε το λίγο φως που περνούσε µέσα από το υποτυπώδες οπτικό σύστηµα, αυτό που σήµερα αρκεί ένα κλικ για να το πετύχουµε. 

1676: Έχουµε την πρώτη µηχανή µε µεταβλητή εστιακή απόσταση και καθρέπτη αναστροφής της εικόνας, πατέντα του Γιόχαν Στουρµ, Γερµανού µαθηµατικού. Μετά τα πράγµατα δείχνουν ότι φωτοµηχανικά λίγα πράγµατα µπορούν να γίνουν ακόµη, χρειάζεται και η χηµεία. Μέχρι την εµφάνιση της δαγεροτυπίας οι µηχανές αυτές χρησιµοποιούσαν απλό χαρτί, πάνω στο οποίο σκιτσάριζαν το είδωλο. Πολλοί ζωγράφοι βρήκαν την κατασκευή αυτή πολύτιµη στο να σχεδιάζουν µε ακρίβεια εικόνες µε προοπτική και τοπία. Είναι απορίας άξιο, γιατί αργότερα µερικοί από αυτούς δεν δέχονταν τη φωτογραφία σαν µορφή τέχνης. 

1725: Ένας ακόµη ερευνητής, ο Γερµανός Ιωάννης Σουλτζ, κατάφερε να πάρει µια εφήµερη φωτογραφία χρησιµοποιώντας άλατα αργύρου, που άφηνε να εκτεθούν στο φως του ήλιου.

1800: Ο Σερ Γουίλιαµ Χέρσελ ανακαλύπτει την υπέρυθρη ακτινοβολία. Σήµερα έχουµε και το υπέρυθρο φιλµ που δίνει φωτογραφίες µε βάση τον υπέρυθρο φωτισµό, γι' αυτό και τα αποτελέσµατα είναι διαφορετικά από αυτό που βλέπει το µάτι, προκαλώντας έκπληξη. 

1802: Οι Ντάουι και Γουέντζγουντ καταφέρνουν να εκτυπώσουν περιγράµµατα διαφόρων αντικειµένων, χωρίς τη χρήση φωτογραφικής µηχανής ή µηχανής εκτύπωσης. Τα είδωλα αυτά δεν µπορούν ακόµη να τα σταθεροποιήσουν µε τη στερέωση που θα ανακαλυφθεί λίγα χρόνια αργότερα. 

1816: Ο Νιέπς παίρνει τις πρώτες πειραµατικές φωτογραφίες αντικειµένων, χωρίς φωτογραφική µηχανή, που ακόµη όµως δεν µπορεί να σταθεροποιήσει. 

1821: Ο Σερ Τζον Χέρσελ χρησιµοποιεί το υποσουλφίτ και πετυχαίνει να σταθεροποιήσει το είδωλο. Η πραγµατική εφαρµογή όµως της χρήσης αυτής θα έρθει αργότερα (1839). 

1826: Ο Νιέπς είναι ο πρώτος που κατάφερε να καταγράψει εικόνες µε τη βοήθεια του φωτός και να τις διατηρεί. Η πρώτη φωτογραφία του στην ιστορία χρειάστηκε χρόνο έκθεσης οκτώ ωρών, διάστηµα όπου, όπως ήταν φυσικό, ο ήλιος έκανε την καθηµερινή του βόλτα στον ουρανό. Ο πρώτος αυτός φωτογράφος πέθανε σαν όλους τους πρωτοπόρους, φτωχός και άγνωστος. Έτσι το έτος 1826 και ο Γάλλος Νιέπς, είναι τα σηµαντικά που θα πρέπει να θυµόµαστε. Οι µέθοδός του ονοµάστηκε ηλιογραφία. Παράλληλα, ο Νταγκέρ, αλληλογραφεί µε τον Νιέπς και αναπτύσσει και αυτός τη µέθοδό του, που µας έδωσε τις θαυµάσιες δαγεροτυπίες 

1829: Ο Νιέπς και ο Νταγκέρ υπογράφουν ένα συµβόλαιο συνεργασίας και αρχίζουν να ενηµερώνουν ο ένας τον άλλον για την πρόοδό τους πάνω στη φωτογραφία. 

1833: Ο Φοξ Τάλµποτ στην Αγγλία ήταν ακόµη ένας ανήσυχος µαθηµατικός, που είχε τις ίδιες ιδέες µε τον Νταγκέρ και τον Νιέπς, αλλά αγνοούσε τι είχαν καταφέρει. Κατάφερε να πάρει αρνητικές φωτογραφίες σε χαρτί και να τις σταθεροποιήσει. 

1835: Η πρώτη αρνητική φωτογραφία του Τάλµποτ σε χαρτί, το παράθυρο του σπιτιού του, ήταν γεγονός. 

1837: Ο Νταγκέρ χρησιµοποιεί το θαλασσινό αλάτι για να στερεώνει (σταθεροποιεί) τις δαγεροτυπίες του. 

1839: Είναι η χρονιά δηµοσιοποίησης της εφεύρεσης της φωτογραφίας στη Γαλλία. Η Ακαδηµία των Επιστηµών αναγνωρίζει επίσηµα τη µέθοδο του Νταγκέρ (Daguerre). 1839: Ένας ακόµη Γάλλος, δηµόσιος υπάλληλος, ο Ιππόλυτος Μπαγιάρ, κατάφερε να παίρνει θετικές φωτογραφίες σε χαρτί και να παρουσιάσει την πρώτη φωτογραφική έκθεση.

1840: Ο Γουόλκοτ ανοίγει το πρώτο φωτογραφείο στη Νέα Υόρκη για φωτογράφηση πορτρέτων. Σχεδιάζεται ο πρώτος φωτογραφικός φακός που έγινε µε µαθηµατικούς τύπους και κατασκευάστηκε λίγο αργότερα από τον Βοϊκτλάιντερ. 

1841: Ο Τάλµποτ είχε τελειοποιήσει την εφεύρεσή του, οι χρόνοι έκθεσης ήταν περίπου 30 δευτερόλεπτα και µπορούσε να βγάλει ανάτυπα ξαναφωτογραφίζοντας την πρώτη αρνητική φωτογραφία. Ο Τάλµποτ αποκτά την ευρεσιτεχνία της φωτογραφικής µεθόδου του αρνητικό/θετικό πάνω σε χαρτιά ιωδιούχου αργύρου. Την πατέντα του ονοµάζει καλοτυπία, από το ελληνικό κάλλος, που σηµαίνει οµορφιά.

1843: Τέσσερα χρόνια µετά την αναγνώριση της εφεύρεσης της φωτογραφίας στη Γαλλία, έχουµε και στην Αγγλία ένα σηµαντικό φωτογράφο, τον Οκτάβιο Χιλ. Οι φωτογραφίες του είναι έργα απίστευτης οµορφιάς, όπου ακόµη και σήµερα θεωρούνται αξεπέραστα. Μια ακόµη φωτογραφική µέθοδος, αυτή της καλοτυπίας, ανακαλύφθηκε από τον Φοξ Τάλµποτ, περίπου την ίδια εποχή µε τη δαγεροτυπία. 

1844: Εκδίδει ο Τάλµποτ το πρώτο του βιβλίο µε φωτογραφίες. 

1846: Ο Γάλλος, χηµικός, Λουδοβίκος Μενάρ, ανακάλυψε ότι η νιτρική κυτταρίνη, όταν διαλυόταν σε µίγµα οινοπνεύµατος και αιθέρα, έδινε ένα κολλώδες υγρό. Αυτό, όταν στέγνωνε γινόταν µια σκληρή, άχρωµη και διάφανη ουσία, το γνωστό ως κολλόδιο. Στην αρχή χρησιµοποιήθηκε στη χειρουργική. 

1847: Έχουµε την πρώτη πλάκα , το πρώτο αρνητικό φιλµ σε τζάµι. Παρουσιάστηκε στη Γαλλική Ακαδηµία Επιστηµών, από τον Άµπελ Νιέπς, εξάδελφο του γνωστού µας πρωτοπόρου Νιέπς. Στην αρχή δεν έτυχε της ανάλογης υποδοχής από τους φωτογράφους, γιατί ήταν εύθραυστο και βαρύ υλικό. Για τη συγκράτηση της ευαίσθητης στο φως επίστρωσης, είχε χρησιµοποιήσει λεύκωµα αυγού. Την ίδια χρονιά τελειοποιείται η µέθοδος της καλοτυπίας. 1848: Ο Νιέπς ντε Σαιν Βίκτορ (ανιψιός του γνωστού Νιέπς), χρησιµοποιεί το γυαλί σαν βάση των αρνητικών. 

1849: Ο Σερ Ντ. Μπριούστερ, ανακαλύπτει το στερεοσκόπιο. Η τρέλα της στερεοσκοπικής φωτογραφίας θα έρθει λίγο αργότερα το 1851. 

1850: Ο Άγγλος, χηµικός, Ροβέρτος Μπίγκχαµ, πάντρεψε το κολλόδιο µε τη φωτογραφία. Οι πλάκες αυτές φωτογράφιζαν όσο ακόµη το κολλόδιο ήταν σε υγρή µορφή, δύσκολα λοιπόν θα µπορούσε να φανταστεί κανείς ένα φωτογράφο µε άνεση στη δουλειά του. Το καλό όµως ήταν οι σύντοµοι χρόνοι έκθεσης, γύρω στα πέντε δευτερόλεπτα. 

1851: Οι Σκοτ και Άρτσερ, τελειοποιούν τη µέθοδο του υγρού κολλοδίου µε πλάκες, που έµελλε να γίνει το κύριο σύστηµα φωτογράφησης για αρκετά χρόνια µετά. Οι Γουίπλ και Τζόουνς ανακαλύπτουν µια παρόµοια µέθοδο στην Αµερική, όπου το πίσω µέρος του γυαλιού ήταν βαµµένο µαύρο, για να φαίνεται η φωτογραφία σαν θετική (αµβροτυπία). 

1852: Ο Α. Μάρτιν και η φεροτυπία του είναι µια παραλλαγή της αµβροτυπίας, αλλά επάνω σε µαυρισµένο µέταλλο, την ίδια χρονιά, έχουµε και την πρώτη στερεοσκοπική µηχανή µε δύο φακούς, φτιαγµένη από τον Ντάνκερ. 

1853: Αναφέρεται ιστορικά σαν το πρώτο, γνωστό επαγγελµατικό φωτογραφικό εργαστήριο, αυτό του Γάλλου Ναντάρ στο Παρίσι. 

1853: Τη χρονιά αυτή έχουµε το πρώτο φωτογραφείο του Φίλιππου Μάργαρη στην Αθήνα και τις πρώτες καλοτυπίες τραβηγµένες από Έλληνα φωτογράφο. 

1855: Έχουµε φωτογραφίες από τον πόλεµο στην Κριµαία, από τους Ρότζερ Φέντον και Τζέιµς Ρόµπερτσον. Οι πρώτοι πολεµικοί φωτορεπόρτερ. Την ίδια χρονιά ο Πουατεβίν τυπώνει φωτολιθογραφίες επάνω σε πέτρα, που ευαισθητοποιούνται µε διχρωµικό κάλιο, ζελατίνα και αραβική κόλλα. Η µέθοδος αυτή είναι γνωστή σαν µέθοδος εκτύπωσης διχρωµικού καλίου (gum bichromate).

1856: Η πρώτη σειρά αεροφωτογραφιών από αερόστατο. Ο Ναντάρ κατάφερε και τράβηξε συνολικά 70 φωτογραφίες. 

1857: Κατασκευάζεται ο πρώτος απλανητικός φακός. Πρώτη αεροφωτογράφηση µε αερόστατο από τον Ναντάρ, πάνω από το Παρίσι. Έχουµε την πρώτη στεγνή πλάκα. Νταλµάγερ και κατασκευή του πρώτου τριπλού απλανητικού φακού. 

1861: Ο Μάξουελ και η πρώτη έγχρωµη αναπαραγωγή µε χρήση τριών µαυρόασπρων διαφανειών µε τη χρήση φίλτρων των τριών βασικών χρωµάτων. Η αυγή της έγχρωµης φωτογραφίας. 

1865: Ο Χουάιτ χρησιµοποιεί τη σκόνη µαγνησίου στην πρώτη φορητή, τεχνητή φωτιστική πηγή. Το πρώτο φλας είναι πραγµατικότητα. 

1866: Ο Μ. Σάντζεζ κατασκευάζει φωτογραφικό χαρτί µε βαριούχο επίστρωση. 

1868: Έχουµε τη µέθοδο έγχρωµης εκτύπωσης µε την αφαιρετική τριχρωµία. Οι Ντουκός ντι Χάουρον (Ducow dy Hauron) και Γκρος έφτασαν σχεδόν µαζί στην περιγραφή αυτής της µεθόδου, από διαφορετικό δρόµο. 

1870: Ο Νταγκρόν τυπώνει τις πρώτες µικροφωτογραφίες και τις εµπιστεύεται σε ταχυδροµικά περιστέρια κατά τη διάρκεια της πολιορκίας του Παρισιού. Την ίδια χρονιά, η εφηµερίδα New York Daily Graphic, παίρνει τον πρώτο µόνιµο φωτορεπόρτερ στο προσωπικό της. 

1871: Ο Μάντοξ κατασκευάζει τις πρώτες στεγνές πλάκες µε επικάλυψη βρωµιούχου αργύρου και ζελατίνας. Η εφαρµογή του προϊόντος µαζικά θα έρθει λίγο αργότερα, το 1878. 

1872: Ο Ζιλό ανακαλύπτει τη φωτοτσιγκογραφία. 

1873: Ο Βόγκελ πετυχαίνει µε την προσθήκη χρωστικών ουσιών να κάνει το µαυρόασπρο φιλµ ευαίσθητο και στο πράσινο. 

1879: Οι πρώτες γυάλινες πλάκες βιοµηχανικής παραγωγής από τον Γεώργιο Ίστµαν. 1880: Έχουµε την πρώτη εκτύπωση φωτογραφίας σε εφηµερίδα µε τη µέθοδο της φωτοτσιγκογραφίας. 

1882: Η βιοµηχανική παραγωγή ορθοχρωµατικών πλακών. 

1883: Φάρµερ και µέθοδος αδυνατίσµατος πυκνότητας µε σιδηροκυανιούχο κάλιο και υποσουλφίτ. 

1885: Πίτερ Έµερσον και το πρώτο φωτογραφικό κίνηµα για φυσικότητα. 

1888: Το πρώτο φιλµ είναι το αµερικάνικο φιλµ Ίστµαν και τη χρονιά αυτή έχουµε την πρώτη Kodak µε ρολό φιλµ. Η πρώτη, προσιτή στον κόσµο φωτογραφική µηχανή του 1888, που παρουσίασε ο Γεώργιος Ίστµαν, συµπίπτει µε τη χρονιά που κυκλοφορεί το πρώτο τεύχος του περιοδικού National Geographic, που έχει δηµοσιεύσει από τότε µερικά από τα σηµαντικότερα φωτογραφικά ρεπορτάζ. Η αναστάτωση και ο πυρετός της φωτογραφίας ανέβηκε κατακόρυφα. Το σελιλόιντ είναι ίσως ο µεγαλύτερος σταθµός στην ιστορία της φωτογραφίας.

1889: Κυκλοφορεί ο πρώτος αναστιγµατικός φακός από το εργοστάσιο Zeiss .Tο πρώτο φιλµ που µπορεί να φορτιστεί στη φωτογραφική µηχανή, ακόµη και σε φως ηµέρας. 

1890: Χάρτερ & Ντρίφιλντ, οι πατέρες της φωτογραφικής φωτοµετρίας. 

1891: Λίπµαν και µέθοδος έγχρωµης φωτογραφίας. 

1895: Στο Παρίσι γίνεται η πρώτη κινηµατογραφική προβολή. 

1896: Για πρώτη φορά γκαλερί τέχνης παρουσιάζει φωτογραφίες 

1901: Το σελιλόιντ γίνεται καλύτερο και δεν καίγεται. 

1904: Αύγουστος Λουµιέρ και η πρώτη έγχρωµη φωτογραφία. 

1906: Ράτεν και Γουέινράιτ, παρουσίασαν την πρώτη παγχρωµατική πλάκα. 1908: Η πρώτη τηλεφωτογραφία είναι γεγονός. 

1911: Οι πρώτες δοκιµές για τον οµιλούντα κινηµατογράφο. 

1911-13: Έχουµε την πρώτη από τα 30 δοκιµαστικά µοντέλα της πλέον διάσηµης φωτογραφικής µηχανής µικρού µεγέθους, τη γνωστή Leica και από το 1925 έχουµε µαζική παραγωγή. 

1912: Ο Ρούντολφ Φίσερ παρουσίασε την πρώτη εµουλσιόν µε τρεις έγχρωµες επιστρώσεις, µία για κάθε χρώµα. 

1913: Έχουµε µαζικές φωτογραφικές εκτυπώσεις µε θέµατα µόδας στο περιοδικό Vogue. 

1916 : Kυκλοφορεί το πρώτο Agfachrome από την Agfa. 

1920: Ο Άλφρεντ Στίγκλιτζ και µια παρέα φωτογράφων της εποχής, δηµιουργούν ακόµη ένα φωτογραφικό κίνηµα. Ο αναστιγµατικός φακός Tessar, είναι ακόµη ένα ιστορικό φωτογραφικό επίτευγµα που υπάρχει ακόµη και σήµερα σε φωτογραφικές µηχανές. Έχουµε επίσης το πρώτο τρίφυλλο µεταλλικό κλείστρο. 

1921: Ε. Μπέλιν είναι ο άνθρωπος που πετυχαίνει να εκπέµψει και πάρει εικόνα µε τη βοήθεια ασυρµάτου. 

1923: Mία πολύ σηµαντική χρονιά στην ποιοτική φωτογραφία. Ο Μόχολι Νάγκι, αναλαµβάνει τη διεύθυνση του φωτογραφικού τµήµατος του περίφηµου Bauhaus στη Βαϊµάρη. 

1925: Η πρώτη Leica κυκλοφορεί στη Γερµανία και είναι η µηχανή που µε την ποιότητά της και το µικρό της µέγεθος έδωσε στο φωτογράφο τη µεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων και σιγουριά µέχρι σήµερα. Η Ermanox είναι ακόµη µια αξιόλογη µηχανή, αγαπητή σε πολλούς φωτογράφους της εποχής αυτής, για το πολύ φωτεινό της φακό.


1928: Ακόµη µια ιστορική φωτογραφική µηχανή κυκλοφορεί στη Γερµανία, η Rolleiflex, που είναι φτιαγµένη από τους Φρανκ και Χάιντεκε. Χρησιµοποιεί µεγαλύτερο φιλµ από τη Leica . 

1931: Τα πρώτα στροβοσκόπια δίνουν αφορµή για πειραµατισµούς. 1932: Ιδρύεται το γκρουπ F64 που µέλη του είναι φωτογράφοι σαν τον Άσελ Άνταµς, Γουέστον, Ντοροθέα Λανγκ που άφησαν µερικές από τις οµορφότερες φωτογραφίες. Έχουµε και το πρώτο φωτοηλεκτρικό φωτόµετρο Weston. 

1935: Το πρώτο έγχρωµο, θετικό φιλµ για έγχρωµες διαφάνειες, το Kodachrome, από το εργαστήριο ερευνών του Ίστµαν είναι πραγµατικότητα χάρη στους Λεοπόλδο Μέινς και Λεοπόλδο Γκοντόφσκι. Επίσης την ίδια χρονιά έχουµε από τον Λαπόρτ το πρώτο ηλεκτρονικό φλας, η χρήση του οποίου θα γενικευθεί µετά το 1945. 

1936: Παρουσιάζεται η πρώτη µέθοδος παρασκευής έγχρωµης διαφάνειας από τους Μέινς και Κοντόφσκι, που λίγο αργότερα θα γίνει το πρώτο έγχρωµο θετικό φιλµ για διαφάνειες, το Kodachrome. Παρουσιάζονται δύο σηµαντικές φωτογραφικές µηχανές: η Exacta, που είναι και η πρώτη µονορεφλέξ για φιλµ 24x36, και η Argus. Την ίδια χρονιά κυκλοφορεί και το πρώτο τεύχος του Life. 

1940: Η φωτογραφία µπαίνει στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στη Νέα Υόρκη. 

1942: Κυκλοφορεί το έγχρωµο φωτογραφικό χαρτί AgfaColor για εκτύπωση έγχρωµων φωτογραφιών. 


1947: Κυκλοφορεί το πρώτο Ektachrome έγχρωµο, θετικό φιλµ της Kodak. 

1948: Κυκλοφορεί η πρώτη Polaroid 

1948: Ο Dennis Gabor διατυπώνει τη βασική θεωρία της ολογραφίας. 

1948: Iδρύεται το ποιο γνωστό φωτοειδησεογραφικό πρακτορείο στον κόσµο, το Magnum. 

1950: Γίνεται η πρώτη έκθεση φωτογραφικών στην Κολωνία της Γερµανίας, η Photokina. 

1959: Έχουµε τις πρώτες φωτογραφίες της γης από δορυφόρο. 1963: Κυκλοφορεί η µέθοδος εκτύπωσης έγχρωµων φωτογραφιών από έγχρωµες, θετικές διαφάνειες (Cibachrome).

1967: Ιδρύεται στο Παρίσι το φωτοειδησεογραφικό πρακτορείο Gamma.

1970: Στην Αρλ γίνεται η πρώτη διεθνής φωτογραφική συνάντηση. 

1973: Ιδρύεται το πρακτoρείο Sigma. 

1997: Βλέπουµε τις πρώτες ψηφιακές φωτογραφίες από τον Άρη.